Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΚΟΜΗ ΕΚΕΙ

ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΚΟΜΗ ΕΚΕΙ.
ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ, ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ. ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ,
ΣΑΣ ΑΚΟΥΩ, ΣΑΣ ΟΣΦΡΑΙΝΟΜΑΙ. Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΕΛΕΙΟΣ;;;;
ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΑ

2 σχόλια:

ΓΕΩΡΓΙΑ είπε...

Χαίρομαι,που μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα και μάλιστα τόσο δυνατά.
Καλή χρονιά μας.Γιώργο Μάρδα έχεις δίκιο για την δύναμη που πήραμε. ¨Εγινε κάτι μαγικό φαίνεται και είμαστε όλοι ακόμη εκεί!
μου λείπετε όλοι!!!
Μαρία Ψαριανού με συγκίνησες.
Γιώργο ευχαριστώ για το σπίτι μας,που λέει η Μαρία
με πολύ αγάπη και μια αγκαλιά
ΓΕΩΡΓΙΑ

florentia είπε...

"Μαμά", μου λείπεις (όλοι, δηλαδή, αλλά εσύ διαφορετικά). Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ αυτό, λες να μείνω μια ζωή εξαρτημένη από σένα;
Φιλιά, το μπουκαλάκι σου