Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
In a very good mood...
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Συνομωσία
Μικρές Πατρίδες, Costa cafe,Θέατρο Μεταξουργείο.Μαρία, Φλωρεντία, Ειρήνη, Βιργινία, Κατερίνα, Έλενα, me. Ελληνικός χόβολης, κέικ με χαμομήλι, τυραμισού, νερατζάκι και mixed tea .Συνομωσία. Προσεχής Φεβρουάριος.Τόπος βόρεια.Βορειότερα από σπίτι Μαρίας.Βιργινίας και Ειρήνης. Δικού μου όχι πλησίον αλλά ευθεία ίδια περίπου.Με Φλωρεντίας καμία σχέση.Δυσκολία οργάνωσης.Πληροφορίες ελλιπείς.Δαιμόνιος δημοσιογράφος Χρηστακοπίκος Σπετσιρκαπίκος καλείται.Νεότερα προσεχώς.
Υ.Γ. Η Ειρήνη πιο όμορφη από όλες και από ποτέ. Δεν με εξανάγκασε να το πω αυτό βγαίνοντας από το θέατρο,είναι αυθόρμητο εντελώς δικό μου το σχόλιο και όπως είναι φανερό άλλωστε και από τα παραπάνω ο ρους της σκέψης μου αβίαστα το έφερε...
Υ.Γ. Η Ειρήνη πιο όμορφη από όλες και από ποτέ. Δεν με εξανάγκασε να το πω αυτό βγαίνοντας από το θέατρο,είναι αυθόρμητο εντελώς δικό μου το σχόλιο και όπως είναι φανερό άλλωστε και από τα παραπάνω ο ρους της σκέψης μου αβίαστα το έφερε...
Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
Από τη Φλωρεντία με αγάπη
Τι άκουσαν στην παράσταση "Η περίπτωση Ευρυδίκη" η Φλωρεντία μαζί με την Ειρήνη, τη Μαρία, τη Νέλλη και την Έλενα;
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
είναι δύσκολο να βρούμε μέσα μας τις λέξεις..
κάπου χάνονται χωρίς απόηχο
όλοι σκεφτόμαστε πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τη βία
ονειρευόμαστε πόλεις μαγικές
ψάχνουμε τα μονοπάτια της αγάπης
δοκιμάζουμε μικρές τελετές επικοινωνίας
κι έρχεται μια σφαίρα και σωπαίνουμε άφωνοι
σκοτώνουν το μέλλον
ποιο μέλλον;
ας ζήσουμε το παρόν τουλάχιστον
μη χάνετε τη φωνή σας
μη μένετε μόνοι
είναι καιρός για αλληλεγγύη
διατηρείτε τους δεσμούς
ο κόσμος μας παραείναι κομματιασμένος
σ΄ένα παλιό βιβλίο με είχε εντυπωσιάσει ο στίχος
Σταματήστε τη γη να κατέβω
Όχι δεν θέλω να κατέβω
θέλω να τον αλλάξω
θέλω να είμαι κοντά σου
θέλω να είμαι η μουσική
η άγρια μουσική των άστρων (Αγγελάκας)
του καλοκαιρού και του χειμώνα
η μουσική που χάνεται του δρόμου
θέλω να κρατάω το χέρι των παιδιών
να ονειρευτώ μαζί τους
στα απόκρημνα δάση του πλανήτη γη
κι ας είμαι από την Ανδρομέδα
θέλω να πετάξω χάρτινες σαίτες στον ουρανό
να γράψουμε μαζί ποιήματα στους τοίχους
με φόντο τη λέξη ελευθερία
κάπου χάνονται χωρίς απόηχο
όλοι σκεφτόμαστε πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τη βία
ονειρευόμαστε πόλεις μαγικές
ψάχνουμε τα μονοπάτια της αγάπης
δοκιμάζουμε μικρές τελετές επικοινωνίας
κι έρχεται μια σφαίρα και σωπαίνουμε άφωνοι
σκοτώνουν το μέλλον
ποιο μέλλον;
ας ζήσουμε το παρόν τουλάχιστον
μη χάνετε τη φωνή σας
μη μένετε μόνοι
είναι καιρός για αλληλεγγύη
διατηρείτε τους δεσμούς
ο κόσμος μας παραείναι κομματιασμένος
σ΄ένα παλιό βιβλίο με είχε εντυπωσιάσει ο στίχος
Σταματήστε τη γη να κατέβω
Όχι δεν θέλω να κατέβω
θέλω να τον αλλάξω
θέλω να είμαι κοντά σου
θέλω να είμαι η μουσική
η άγρια μουσική των άστρων (Αγγελάκας)
του καλοκαιρού και του χειμώνα
η μουσική που χάνεται του δρόμου
θέλω να κρατάω το χέρι των παιδιών
να ονειρευτώ μαζί τους
στα απόκρημνα δάση του πλανήτη γη
κι ας είμαι από την Ανδρομέδα
θέλω να πετάξω χάρτινες σαίτες στον ουρανό
να γράψουμε μαζί ποιήματα στους τοίχους
με φόντο τη λέξη ελευθερία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)