Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

In a very good mood...


Ελπίζω ο λόγος που δεν ακούγεται τίποτα σε αυτό το μπλογκακι αυτές τις μέρες να είναι ότι είμαστε όλοι in a very very good mood!!!Ναι;Γεια σε όλους!

2 σχόλια:

Mary Kaldi είπε...

γεια σου Νέλλη,
όχι ακριβώς σε καλή διάθεση
μάλλον πνιγμένοι
θα επανέλθω με ένα τραγούδι
φιλια

florentia είπε...

Καμιά φορά η σιωπή μιλάει πιο δυνατά, πιο πολύ από τις λέξεις, τους ήχους, τις φωνές. καμιά φορά η σιωπή τα χωράει όλα.

"κρατήστε τη χαρά μέσα σας..."΄ μας έλεγε ο Μπινιάρης. ή τη λύπη...
όταν όλα σκοτεινιάζουν ή όλα φωτίζονται.

υπήρξε μία στιγμή. μια οριακή ελάχιστη στιγμή, που αισθάνθηκα στο μηδέν. που φοβήθηκα για το μηδέν. που αισθάνθηκα τα χέρια μου αδειανά για όλα αυτά τα χρόνια, τρύπια, μισά.

πάνε δέκα χρόνια, δέκα χρόνια και,από όταν έχασα την πρώτη μου πατρίδα.
δεν ήλπιζα να αισθανθώ ξανά το νόημα της Ομάδας.

υπήρξε μια στιγμή. μια ελάχιστη, αδιόρατη στιγμή, που βρέθηκα στον τρόμο του απόλυτου τίποτα. ήξερα πως δεν ήταν αλήθεια μα ήθελα να πιαστώ από κάπου, να σβήσω αυτή τη φωνή που προσπαθούσε να με πείσει πως βρισκόμουν στο κενό. άπλωσα τα χέρια. δε δυσκολεύτηκα πολύ. το πρώτο πράγμα που άγγιξα ήσασταν εσείς...

ένα κεράκι.και μια εικόνα. πολλές εικόνες, στιγμές,ώρες που μοιραστήκαμε, στο παρελθόν, ή στο μέλλον...

γι αυτήν, δε μπορώ να γράψω, δε μπορώ ούτε μια κίνηση να κάνω, γιατί θα προδοθώ. τη νιώθω, τη μυρίζω την αισθάνομαι, μα αν τολμήσω να τη φανερώσω, αυτή αμέσως θα εξαφανιστεί. σαν ένα αερικό που ήρθε κρυφά να μας μαγέψει στα όνειρά μας.

Μαίρη, σ ευχαριστώ για τις στιγμές που ξαναζωντάνεψες από το προπέρσινο καλοκαίρι. αλήθεια, πόσες ώρες έφαγες για να φτιάξεις τα dvd για όλους;

να είστε όλοι καλά, για να μπορούμε να ανταμώνουμε, αθόρυβα και μυστικά, κρυφά από όλους...